ساماندهی کشاورزی با تاکید بر منابع آب (مطالعه موردی: دشت داراب)

تحقیق حاضر در راستای بررسی و تحلیل ساماندهی کشاورزی با تاکید بر منابع آب و یافتن راهکاری برای استفاده بهینه از منابع آب موجود در دشت داراب، ضمن این که به نقـش مـنابع آب در سـاماندهی و توسـعه کشـاورزی منطـقه می¬پردازد، یک الگوی بهینه کشـت متناسب با میزان آب مـوجود منطقه ارائـه مـی¬دهد. دشـت داراب شامل یک بخش، 8 دهسـتان و 358 نقـطه روسـتایی است، که 158 روستـای آن دارای سکـنه و بقیه خالی از سکـنه است. این منطقه با برخورداری از اراضی وسیع زراعی، دارای اقتصادی برپایه کشاورزی است و حدود 38/08 درصد شاغلین آن در بخش کشاورزی فعالیت دارند. در مطالعه حاضر هدف ساماندهی کشاورزی و تعیین بهترین سطح زیرکشت در منطقه با توجه به میزان آب موجود می¬باشد. به منظور بهینه سازی الگوی کشت منطقه، از مدل پنمن¬-¬مانتیث برای برآورد نیاز آبی گیاهان و از مدل هیدرومدولِ آبیاری برای تعیین بهترین سطح زیر کشت استفاده شده است. داده¬های نیاز¬آبی گیاهان مورد¬مطالعه به صورت ماهانه و از منابع مختلف و برمبنای خروجی نرم¬افزارcropwat به دست آمد، پس از پردازش نهایی داده¬ها، الگوی بهینه برای منطقه مدل سازی شد. در الگوی کشت بهینه به دست آمده، سطح زیر کشت محصولات انتخاب شده در طرح در کل با افزایش همراه بوده که این نتیجه براساس میزان آب موجود در منطقه است. نتیجه فوق می¬تواند در برنامه ریزی¬ها و سیاستگذاری¬های منطقه نقش تعیین کننده¬ ای ایفا نماید، که در نهایت به حفظ منابع آب و توسعه و ساماندهی کشاورزی می انجامد.